Eindelijk, de stier krijgt de verdiende haver

Deze wedstrijd ging beslissen over een seizoenseinde waarbij het elke week bang afwachten is wat de andere degradatiekandidaten doen of iets meer rust in de tent.

We zakten dan ook met de nodige spanning af naar Betekom. Doel was duidelijk: winnen. Traject om het doel te bereiken bestond uit twee taken. 1) de boel dicht houden en 2) scoren. als je 1&2 kan combineren altijd de beste weg naar succes. Eerste helft speelde Tabor tegen de wind in. Een eerste helft met overwicht weinig grote kansen. Bruggenhof kreeg tegen het einde 2 grote kansen maar de staat van het veld, de angst om te scoren en de voetbalgoden zorgden er voor dat taak 1 de rust haalde. Net voor de rust een reuze kans om taak 2 ook al te vervullen, maar deze ging nog de mist in.

2e helft was amper begonnen, de laatste supporters nog op weg naar hun zitje of daar schudde Tabor een aanval uit het boekje uit de mouw. De onvermijdelijke Peeters werkte mooi af. 0-1 en een goed gevoel. Vanaf dan echt controleren. De 0-2 volgde na een kwartiertje weer aanvel zoals het hoort. Bruggenhof wou druk gaan zetten maar de diepe spits nam alle spanning weg door zijn frustraties weg te werken door na te trappen. Een goed leidende scheids trok het gepaste karton. Tabor zorgde snel voor de 0-3 en ging dan freeweelend naar het einde nog enkele kansen de nek omwringend want een grotere score was zeker geen utopie. Maar na weken van verdriet kreeg de stier eindelijk nog eens de verdiende haver. En 't dient gezegd het smaakt zoet dat Duveltje achteraf.