Een dol kwartier zorgt voor de overwinning tegen Sparta Tremelo

Tabor begon met een onuitgegeven elftal aan deze avondwedstrijd. De meesten onder ons konden zich wel verzoenen met het spelen bij kunstlicht. Al leek dit kunstlicht de taborianen aan de wedstrijd te laten beginnen in waakmodus. Vanaf de eerste minuut was de bal voor Tabor en trok Tremelo zich massaal terug voor hun eigen doel. Eén diepe spits moest onze verdediging aan de babbel houden en al de rest speelde in blok daarachter. Met deze speelwijze hadden we in de aanvangsfase wat organisatorische problemen, zo schoof de verdediging onvoldoende door waardoor ons middenveld steeds tegen een overmacht stond. Na enig geschuif was dit probleem opgelost. Een ander minpunt kregen we moeilijker opgelost, we hadden dan wel doorlopend balbezit, maar we sprongen daar te onrustig mee om. Van rustig uitvoetballen en zoeken naar de opening was geen sprake. Daardoor bleef het defensieve Tremelo redelijk eenvoudig recht. We versierden in de eerste helft amper een goede mogelijkheid.  Buiten enkele ballen uit de rebound en een torenhoge penaltyfout die niet werd gezien was er weinig het vermelden waard. Tot we kort voor de rust over rechts rustig uit speelden en Dries vrij kon inschieten (met links), mooi in het hoekje (0-1). Met deze stand konden wij gaan rusten. We zagen wel dat Tremelo reeds de vermoeidheid begon te voelen. Ze waren zelf wel opgetogen over hun spel.

Tijdens de rust werd er gevraagd om rustiger de openingen te zoeken en vlotter van flank te wisselen om zo Tremelo definitief op de knieën te dwingen.

De tweede helft begon zoals de eerste. Tabor heer en meester over de bal maar zonder echte kansen tot gevolg.  Snel in deze 2^e helft kwam Bavo een leeggespeelde Bert vervangen. Dit veranderde weinig aan het spelbeeld. Plots kreeg Tremelo een bal weggewerkt, de eenzame spits ging erachter aan en werd bijgestaan door een enthousiast ingevallen jongeling. Deze laatste ging vol overmoed enkele meters offside staan en scoorde vanuit deze positie. Tabor overtuigd dat het fluitsignaal de bestraffing van de offside was kon amper zijn ogen geloven dat er werd gefloten voor de gelijkmaker (1-1). Nog iets meer dan een half uur op de klok en ongeloof in de rangen. Dit ongeloof was de aanzet om plots sneller en preciezer te gaan voetballen. De eerste 5 minuten had dit enkel een paar kansen tot gevolg, waar de keeper nog net kon tussenkomen. Toen vreesde iedereen nog dat het misschien niet ging lukken. En toen sloeg de motor helemaal aan. David raakte voorbij zijn persoonlijke lijfwacht (meestal bestaande ui 2 tot 3 man) en prikte de 1-2 binnen. Tremelo geloofde toen nog in een 2^e terugkeer. Tabor nu wakker en vastbesloten dit niet te laten gebeuren ging door op zijn elan. Nauwelijks later ging Joris op wandel zette mooi voor en Kwinten knikte vlot binnen (1-3). De volgende aanval werd afgeslagen en resulteerde in een corner. Kwinten hoog de lucht in en (1-4). Nog was de honger bij Tabor niet gestild. Tremelo zag nog een mogelijkheid want er waren maar 3 goals nodig voor een punt. David ging op een diepe bal in gevecht met zijn bewakers de bal viel los en Joris was er al de kippen bij om die in het lege doel te deponeren. Van 1-1 naar 1-5 in enkele minuten. Nog sterker is het om door te duwen naar 1-6 dacht Peter. Amper in het veld stormde hij alleen op de keeper af en zorgde voor de 1-6. Tremelo zat er nu wel door zowel fysiek als mentaal was de bodem bereikt. Tabor kreeg medelijden en speelde de laatste 10 minuten nog enkele huizenhoge kansen bij elkaar, maar liet die liggen. Bart V schoot domweg op de lat, Peter weigerde nog eens te scoren of om Dries te bedienen, kwinten kon zelfs van op de lijn nog naast trappen. Zo kreeg deze wedstrijd een positief slot dankzij een dol kwartier.