Vrije trap in haak, omhaaldoelpunt, maar toch geen overwinning.

Na een weekje overhoopte rust. Stond het burenduel tegen Shanghai Leuven op het programma. De geschiedenis leert ons dat dit steeds een wedstrijd op het scherpst van de snee is. M.a.w. een duel waarin de scheidsrechter de touwtjes strak in handen moet houden. Misschien daarom dat deze zijn kat stuurde.... Gelukkig was Tom F. zo goed om scheidsrechter te spelen aangezien hij, als trainer, toch al gewoon was om als pispaal te fungeren.

Met tien minuten vertraging ging de wedstrijd dan toch van start. Het wedstrijdbegin konden we moeilijk furieus noemen. Beide ploegen moesten duidelijk nog aftasten, maar het was vooral Shanghai dat zonder goed voetbal (en omdat onze verdediging moeilijk zijn draai vond) het meeste kan dreigen.Gelukkig bleef het maar bij halve kansen.

Halfweg de eerste periode waren onze verdedigers nog steeds niet goed wakker waardoor Shanghai te gemakkelijk door het centrum kon spelen. Er volgde een torpedo richting Jaw, die de bal nog aanraakte, maar niet kon voorkomen dat hij via de deklat binnen ging. 1-0 voor Shanghai, op dat ogenblik niet onverdiend.

Na de openingstreffer nam Shanghai de wedstrijd verder in handen. Tabor probeerde te voetballen, maar kreeg op het middenveld zeer moeilijk voet aan grond. Hierdoor liepen Sam en David er wat verloren en kon Tabor geen enkele dreiging creëren. Shanghai van zijn kan rook bloed en bleef gestaag druk zetten. Vooral de rechterkant kreeg de volle laag en Shanghai voetbalde opnieuw enkele halve kansen bij elkaar. Een van die halve kansen werd door slecht uitverdedigen in een hele kans veranderd. Een kans die Shanghai niet liet liggen. 2-0 en de wedstrijd leek op dat ogenblik gespeeld.

Gelukkig werd Tabor na het tweede doelpunt wakker. In het middenveld werden terug duels gewonnen, de spitsen werden goed aangespeeld en vooral langs de rechterflank zorgde voor Joris en David voor gevaar. Op een gekraakt schot van Jo en Stieven na bleven rijpe doelkansen echter uit.

5 minuten kreeg Tabor echter een vrije trap op een, zoals men op de tv eens druft te zeggen: leuke plaats voor een linksvoetige. Aangezien Alfie de enige linksvoetige op het veld was, moest hij deze wel zetten. En omdat het deze keer echt moest, krulde hij de bal maar enige mooi in de kruising. 2-1 en de verloren wedstrijd kon terug beginnen.

De tweede helft werd op hetzelfde elan begonnen als de eerste was geëindigd. Tabor was de best voetballende ploeg en Shanghai kreeg snel last van vermoeidheid waardoor het gedwongen werd om te verdedigen. Met momenten werd het spel goed verlegd, waardoor het meer ruimte in het centrum kwam en de kansen niet konden uitblijven . Op een van die aanvallen spurtte Bart C (jawel u leest het goed) de lijn af, zette ogenschijnlijk net achter de man voor, maar David maakt er met een onvervalste Fallrückzieher 2-2 van.

In de euforie om het ophalen van de 0-2 voorsprong (wat dit seizoen nog niet was gebeurd) ging Tabor verder met zijn aanvalswerk. Het duurde dan ook niet lang eer er terug een grote kans kwam. Na een slechte corner van Alfie werd de bal aan de eerste paal slim doorgekopt waardoor Sam de 2-3 in de kluts kon binnenrammen.

De overwinning bleek binnen handbereik, maar jammer genoeg vond Shanghai net zijn tweede adem. In een onbewaakt moment glipte een Shanghai-aanvaller door het centrum. Jaw probeerde hem nog te stoppen, maar kon dit alleen maar foutief doen. De penalty die hierop volgde werd vlekkenloos omgezet. 3-3. Dit was ook de eindstand.

Conclusie: Een eindstand waarmee niemand echt opschiet. Pluspunt: De weerbaarheid die Tabor toonde door de 2-0 om te zetten in  2-3. Minpunt: Weeral 'domme' doelpunten tegengekregen en Stefan die bij zijn rentree uitvalt.