SK Promilboys (Astra Begijnendijk) - FC Tabor Heverlee: de schande van het jaar (2-0)

Dit weekend zakten we af naar Begijnendijk voor de clash met den Astra. Het was al weer even geleden dat we daar naartoe moesten. Astra is al jarenlang één van de toppers in de eerste divisie. Hun 2e ploeg heeft een tijdje in 2e meegespeeld maar enkele jaren geleden verdwenen ze plotseling van onze radar. Terug richting Begijnendijk, na een weekje rust. Die rust kwam ongelegen want Tabor zat in de winning mood: een 9 op 9, waaronder weliswaar 1 forfait. Tabor steeg plotsklaps van de laatste plaats naar de veilige middenmoot, van leapfrogging gesproken. Mits winst bijAstra konden we een historische 12 op 12 boeken en zowaar de aansluiting naar de top 5 bewerkstelligen. Wie had dat enkele weken geleden gedacht?

Veel vertrouwen en ook weer veel volk. Ons sterke centrale duo van tegen Rotselaar (Michiel & Didden) bleef dit weekend thuis net als Sakke die 2 weken geleden nog een paar Romelu-tjes (missen voor open goal) uit zijn sloffen toverde. Nick en Dries belden ziek en af. Zo verhuisde Swyfel alsnog van de Vets naar de jonge garde. In doel verving Max Kevin die echtelijke verplichtingen boven het ploegbelang primeerde. Waar gaat het toch naartoe met de jeugd van tegenwoordig? Achteraan speelden we met Tom (links) - Beekie&Marre (centraal) - Coelmont (rechts). Beekie verving de afwezige Nick. Op het middenveld waren er meer veranderingen: Seppe (ipv Sam) op links, Swyfel (ipv Didden) voor de verdediging, Joris op rechts en Kevin (ipv Michiel) vanvoor in de ruit. Vooraan vatten Paul en Jasper plaats ipv Kevin en Akil.  Boeckx, Antonio en Akil zaten op de bank. Veel verandering dus. Het vertrouwen was desondanks groot. Als dan net voor de wedstrijd nog bleek dat we eigenlijk niet tegen Astra maar tegen de Promilboys speeldenleek de buit helemaal binnen. Dit geheel vanuit de veronderstelling dat de naam de lading dekte. Hoogmoed zou ook nu voor de val komen.

Tabor startte echter sterk. De thuisploeg werd meteen vastgezet op de eigen helft. Tabor had veldoverwicht maar speelde slordig. Op rechts was er massa's ruimte maar dat resulteerde nauwelijks in doelgevaar, in slechte passes en verloren voorzetten des te meer. Ondergetekende deed alvast ook zijn duit in het zakje. De beste kans was voor Kevin die mooi infiltreerde door het centrum. Hij besloot echter zwak op de keeper. Iets voorbij het kwartier staken de Promilboys hun neus aan het venster. De pocketspits mocht de bal aannemen tussen een aantal taborianen en de baklijn binnenlopen. Beekie pikte hem op maar net in de backlijn ging de spits samen met Beekie tegen de grond. Penalty volgens de ref, schwalbe volgens Beekie. De videoref moest uitsluitsel geven maar gaf gewoontegetrouw niet thuis. Het resultaat was 1-0. Opdoffer van jewelste. Tabor probeerde de wedstrijd terug in handen te nemen maar het voetbal was gewoontegetrouw te overhaast. De tegenstander speelde in een 3-5-2 met een laatste man, 2 mandekkers en 2 lage flanken en 3 man op het midden. Zij hadden weinig problemen met het overhaaste aanvalsspel van de mannen uit Heverlee. Het balbezit bleef voor Tabor maar de kansen waren nu voor de promilboys. De ruit vervormde immers naar een 3-hoek en ruimte op het midden werd heel groot. De linkerflank van Astra kwam plots een aantal keer gevaarlijk opzetten. Zo kon hij de bal ter hoogte van onze backlijn recupereren na een onzorgvuldig hakballetje van onze rechterflank, maar gelukkig kon Marre op tijd opruimen. Rond het halfuur mocht dan plots hun lange spits nog eens door het centrum wandelen. Max bracht prachtig redding. Niet veel later veel de 2-0 dan toch. Een uittrap kwam snel terug vanuit het middenveld. De dwarrelbal leek ongevaarlijk maar viel plots in de rug van Marre, die niet goed stond op te letten. De pocketspits, weer hij, thans niet de meest begaafde aller spitsen, profiteerde maximaal van de situatie en lobte de 2-0 over Max. Gezien het rommelvoetbal van de voorgaande 15-20 minuten niet geheel onverdiend. Niet veel later werd het zelfs bijna 3-0 na alweer een mistasten achteraan. De pocketspits bleef ditmaal minder koelbloedig. Je zou beginnen denken dat we weggespeeld werden, maar dat zou de waarheid ook oneer aandoen. Tabor had overwacht maar kon niet dreigen. De tegenstander profiteerde optimaal van de geboden ruimte. Tabor kon voor de rust dan ook geen doelpunt meer tegenprikken.

Tijdens de rust bleeft ons spitsenduo (Paul & Jasper) binnen. Akil en Boeck kwamen in de plaats. Alle Taboriaanse hoop was gevestigd in onze aalvluge Irakees. Insjallah! Echter, de tegenstander kon rustig opvangen op de eigen helft en dan verliest onze spits toch wel wat van zijn mogelijkheden. De promilboys kwamen nu echter nauwelijks nog over de helft. Al snel gingen ze ook over tot tijdrekken, van keeper tot spits. De scheidsrechter liet begaan. Tabor liet zich mee in slaap wiegen. Opnieuw was er veld overwicht maar van goed voetbal was ook nu geen sprake. Waar eerste helft de rechterflank gezocht werd was het nu de linkerflank, waarschijnlijk omdat alleen aan die kant licht te bespeuren was (we speelden 's avonds). Tabor kreeg een resem corners maar slechts 1 van die corners werd gevaarlijk. De keeper redde mooi een poging van Swyfel. De beste kansen waren echter voor Akil en Seppe, beiden na slecht uitvoetballen van de thuisverdediging. Akil dribbelde de keeper maar besloot vanop het penaltypunt op een teruggekomen verdediger (wat een kans!). Seppe mocht ook alleen op doel af maar besloot te snel en te centraal op de keeper. 2 dotten van kansen. Het was dus weer wachten op verdedigers om te scoren maar ook deze zaten deze week niet in de wedstrijd. Er was ook nog tot 3 maal toe appèl voor penalty, maar de scheidsrechter werkte niet mee. Boeken toe dus.

Eindstand 2-0 en geen 12 op 12. Wat een gemiste kans zeg. JohanBoskamp heeft er 3 dagen niet van geslapen. Dit moet zowat de minste tegenstander van het seizoen geweest zijn, maar toch geen zege. Laat ons vooral niet denken dat het aan de tegenstander of aan de scheidsrechter lag maar wel aan onszelf. We konden beter maar deden dat niet. We vergaten na de 1-0 te voetballen en gingen te veel uit positie lopen. Tijd om terug een tandje bij te steken want volgende week wachten de Cardinals, de titelkandidaat bij uitstek. Als we niet wat compacter spelen zullen we nog wel wat sterretjes tegenkomen op het kunstgras van Kessel-lo!