Beker: Tabor - Dorpkroeg Egenhoven

Na een weekje gedwongen rust, aangezien RC Den Oldtimer vond geen 11 krijgers wist te vinden die de strijd met Tabor durfden aan te gaan, was het afgelopen zaterdag weer zo ver. Geen competitie zowaar maar wel een cup-match. Dorpskroeg Egenhoven was de sparringpartner aan de Egenhovensesteenweg.

Ook deze week weer was er een overvloed aan spelers bij Tabor. 18 man, dus 2 mochten thuisblijven. Dat waren deze week Akil en Maher. Volgende namen begonnen aan de wedstrijd:
Kevin - Stefan/Nick/Swijfel/Antonio - Dries/Didden/Kevin Heylen - Eddy/Paul/Joris
Jasper, Akil, Coelmont en Sakke begonnen op de bank. De aandachtige lezer/muggezifter (Boeckx bv.) zal nu zeggen: JohanBoskamp zit weer aan de verdovende middelen. Niets is minder waar. Akil werd in allerijl nog opgeroepen omdat Michiel, nog een nieuwe Taboriaan, wel geselecteerd was maar zijn aansluiting nog niet in orde was.

Ondanks de bikkelharde concurrentie begon Tabor zeer mak aan de wedstrijd. Egenhoven was beter en was overal op veld 1 of meerdere stappen sneller dan Tabor. De kansen voor de bezoeker volgden al snel. De nummer 9 (Goeman, grote sterke spits) was zoals steeds alomtegenwoordig. Hij dook met plezier in de gaten in de rug van de backs. Kansen bleven dan ook niet lang uit. Egenhoven miste echter de nodige koelbloedigheid voor doel of stuitte op Kevin. Op het kwartier was het echter wel raak: Dries verloor de bal op eigen helft. De Egenhovense speldverdeler stak de bal tussen Stefan en Swijfel. Nummer 9 kon weer doorstoten en voorzetten. Kevin wist redding te brengen maar de afvallende bal werd enig mooi van buiten de backlijn binnen gewerkt. 0-1, volledig naar de geest van de wedstrijd. Egenhoven ging nog even verder op hun elan, maar scoren lukte niet. Halverwege de eerste periode kwam de wedstrijd toch meer in evenwicht. Het duurde echter bijna een half uur vooralleer Tabor een eerste keer kon dreigen. Mooie actie van Joris op rechts en dito voorzet. Paul kon de opgelegde kans echter niet afwerken. Nu volgden er wel wat kansen voor Tabor, vooral vanop stilstaande fasen. Een mooie vrije schop van Dries verdiende meer. Ook de hoekschoppen van Kevin zorgden meermaals voor paniek bij de tegenstander.  De beste mogelijkheid werd door Joris over doel gewerkt. Echter, het doelpunt viel aan de overzijde: een verre uittrap viel ver op de helft van Tabor. Nick, Dries en Swijfel waren niet goed bij de les en tussen hun 3 mocht de 9 de bal weer controleren en richting doel lopen Hij wist van buiten de backlijn een onoordeelkundig opgestelde Kevin te verrassen met een bal laag in de korte hoek.  0-2 boeken toe denk je dan.

Echter, na de rust verscheen een ander Tabor op het veld. Paul en Antonio bleven binnen. Coelmont en Sakke kwamen in de plaats. Iedereen was scherper. Sakke woog meteen ook op de verdediging. Na 10 minuten kon Kevin Heylen alleen op doel af.  RSCA boy bleef koelbloediger dan de doorsnee Anderlecht aanvaller en trapte beheerste de verdiende aansluitingstreffer tegen de netten. Tabor greep Egenhoven nu bij de keel. De beste kans viel echter aan de overzijde: de Zweed (blonde kerel met rosse baard)
dook in de rug van Nick en mocht alleen op Kevin af. De lat bracht echter redding. Aan de overzijde kon Tabor voornamelijk dreigen vanop stilstaande fasen. Na 20 minuten leek de match opnieuw gespeeld. Balverlies van Coelmont op eigen helft in de omschakeling. Uiteraard volgde er dan een overtreding 5 meter buiten de backlijn. Hoewel de vrije trap zeker niet onhoudbaar was, verdween hij toch in doel. 1-3, een vermijdbaar doelpunt alweer... Een opeenstapeling van fouten.

Echter, Tabor toont tegenwoordig veerkracht. Akil en Jasper waren ondertussen in de ploeg gekomen voor Eddy en Joris. Beiden zorgen meteen voor dreiging. Uiteindelijk was het swijfel die 10 minuten voor tijd de 2-3 kon binnenkoppen. Tabor geloofde er terug in. Akil en Jasper kregen nog een goede kans op de 3-3. 1 minuut voor tijd viel dan toch de gelijkmaker. Na alweer een goed genomen hoekschop van Kevin bleef de bal hangen in de 16 van Egenhoven. Het was  Jasper die de 3-3 kon binnenwerken. Op naar de verlengingen denk je dan, maar er volgde nog een  anticlimax van formaat. In de slotminuut belandde een verloren diepe bal van Egenhoven via Kevin (keeper) bij Coelmont. Wat volgde was een slechte inspeelpass van laatstvernoemde. Egenhoven twijfelde niet en met 1 splijtende pass stond de Zweed alleen voor Kevin. 3-4. Weg beker! Echter elk voordeel heb zijn nadeel. De vrouwtjes zullen alvast content zijn.

Conclusie: er zat weer al meer  in ... We slikken alweer 4 doelpunten, 4 vermijdbare doelpunten vooral, nog steeds ons allergrootste werkpunt. We mogen ons echter wel optrekken aan de goede tweede helft. De remonte was mooi en verdiend. Bij momenten was er zelfs eens een mooie combinatie te zien. Meer van dat!