Supers Mechelen - Tabor: 6-2

Dit weekend stond onze favoriete verplaatsing van het jaar gepland: Supers Mechelen. We keken reikhalzend uit naar het blijde weerzien met Ronny, een beetje een zotte jongen maar bovenal zeer amaibel en altijd in voor een klein grapje. Altijd een plezier om tegen te shotten, weliswaar op voorwaarde dat hij niet geschorst is. Tot onze grote spijt moesten we vaststellen dat Ronny er ditmaal niet bijliep.

In de aanloop naar deze lastige verplaatsing werd half Tabor plots overmand door collectieve stuiptrekkingen. Dries, Swyfel, de spanjaarden, Beekie, Daems, Boudewijns, Dimi, en nog wat ander gespuis gaven verstek. Wat overbleef was niet meteen dik bezaaid met verdedigers. Onze coach was ditmaal wel van de partij en verraste, zoals het een topcoach betaamt met een nieuwe tactische variant. De 3-5-2 werd - Antionio Conté gewijs - van onder het stof gehaald, het systeem dat ons ten tijde van Bart Desiron zulke mooie resultaten (euhum) heeft bezorgd! We begonnen met Kevin in de goal. Achteraan vormden Coelmont, Marre en Stefan de 3-mansverdediging. Laat ons zeggen: de Bonnucci, Barzagli, Chiellini van Tabor. Toch op zijn minst even lelijk. Didden & Maher ervoor, Free en Akil op de flanken, Kevin achter de spitsen en Boeckx en Polle in de spits. Laatstvernoemde vond overigens de voetbal belangrijker dan de trouw van zijn zus. Wat heeft die man geluk nog niet van 't straat te zijn. Hij was al lang gekruisigd en gestenigd!

Onder de loden zon, begon Tabor het sterkst aan de wedstrijd. Mechelen kwam niet tot kansen. Het balbezit was licht in het voordeel van Tabor. Achil en Polle misten de kansen op de openingstreffer. Aan de overkant kon Mechelen 1 keer dreigen na dom balverlies van Coelmont. Didden en Maher hadden het middenveld onder controle. Echter, na de drankpauze en na het uitvallen van hun nogal statische centervoor kantelde de wedstrijd. De beweeglijke 15 schoof door naar de spits en woog meteen op de verdediging. Coelmont werd weggetrokken uit het middenveld. De 15 dook in de rug en Marre maaide hem marregewijs omver. Geel en vrijeschop aan de hoek van de baklijn. De 9 van Mechelen draaide de bal mooi richting tweede paal. Door het inlopende gewoel werd Kevin verrast en werd het 1-0. Tabor gewijs gaan we dan niet op onze lauweren rusten maar nog iets verder naar voor spelen. De ruimtes worden dan nog een beetje groter. Niet veel later mocht de 9, alweer hij, te gemakkelijk voorzetten. Kevin verkijkt zich op de voorzet en zo staat het plots 2-0. Niet meteen verdiend hoewel Mechelen wel nadrukkelijker was komen opzetten.  De rust kwam dan ook niets te vroeg.

De 2e helft begon weinig hoopgevend. Achteraan was de koffie duidelijk nog niet doorgespoeld. Zowel Stéphane, Coelmont als Marre dachten dat het tijd was voor een portie nonchanlance. Tot 2 maal toe wist Mechelen dom balverlies niet af te straffen. De 3-0 hing in de lucht maar plots was daar Tabor. Didden met de omschakeling, mooi naar buiten waar Free plots een zee van ruimte kreeg op de rechterflank. De keeper twijfelde even en Free legde mooi breed. 2-1: plots was er weer een wedstrijd. De vreugde was echter van korte duur. Na een misverstand achteraan moest Tabor een corner weggeven. Op die corner mocht de 11 zeer makkelijk binnenkoppen. 3-1. Domper op de feestvreugde. Het werd zelf erger. Marre trok plots mee ten strijde. Een lange lel van de keeper later zette plots de 15 alleen voor doel die enig mooi afwerkte. 4-1: boeken toe.

Echter, niet veel later werd de ingevallen Jasper het straatje ingestuurd door Maher. Weer twijfelde de keeper. Jappe twijfelde niet en schoof de 4-2 onder de keeper door aan de eerste paal. De scheids gaf het doelpunt echter niet. Nieuwe spelregels van de KBLVB denk je dan? Neen, gat in de netten zowaar. Gelukkig was er Coelmont nog om de brave man tot de orde te roepen. Het is nog af te wachten of dit tot een boete zal leiden volgens het Gestapo-reglement van Stefan De Brabandere. Het protest bleek terecht, maar zoals we allen weten wordt daar geen rekening mee gehouden.

Ook nu weer was de vreugde van korte duur. Een domme overtreding van - weeral - Coelmont op de rand van de baklijn betekende de 5-2. De 6-2 viel na een scrimmage op een corner.

6 doelpunten... veel te veel. Dit is ontegenspreklijk een werkpunt. Een beetje minder enthousiast naar voor lpen, zeker als het beste kruit verschoten zouden zeker helpen. Het eerste half uur was echter hoopgevend. Op naar Bruggenhof Betekom!

Hopelijk terug op volle sterkte en terug in onze vertrouwde opstelling. Kunnen we eindelijk eens de 0 houden?